Айылга кат
Эски там ээн турат кыштагымда,
Эбактан ээси жок деп бузбагыла.
Түбү бир тууган болом мен силерге,
Түңүлүп тизмеңерден сызбагыла.
Бозоргон боз там турса жол боюнда,
Боордош бирөө бар деп ойлогула.
Ата-энем ак тилектен салган эле,
Арбагын унут кылып койбогула.
Аз болсо да көз салып бак-шагына,
Алакандай жеримди сактагыла.
Барбай калсам, тагдырга арга канча,
Балдарымды тизмеге каттагыла.
Туйгун болсо канатка чаппагыла,
Тууган элге туу бол деп таптагыла.
Карга
Бою балкып, сууктан жадабаган,
Бок чокуса кумары тарабаган.
Санда жок деп байкушту кыргый теппей,
Салпакташат каргалар алабарман.
Милдети көп жумушка жарабаган,
Министрди киши деп санабаган.
Сөзү күчтүү өзүндө дымагы жок,
Сүйлөгөндөр канча көп алабарман.
