ПОЭЗИЯ

Кыйкырам

Бүгүн дагы,

Уктаган

Кыргызыма.

Кыйкырам

Үнүм жаңы,

Укпаган

Кыргызыма:

Тургула,

Ойгонгула!

Тамтыгы

Чыгып жаткан

Турмушту

Түзөтүүнү

Ойлонгула,

Ойгонгула!

Жетишет

Ушунча жыл,

Кучактап

Кур кыялды

Жаткан кезиң.

Жетишет

Ушунча жыл,

Өзүңдү

Өксүк кылып

Баккан кезиң!

Жетишет

Ушунча жыл,

Сөөгүңдү

Отко калап

Жаккан кезиң!

Баяндап

Баштан аяк

Айтып турган,

Канча жыл

Катуу азап

чеккениңди!

Баштапкы

Ал-күчүнөн

Кайтып турган

Чеч ыргыт

Үстүңдөгү

Чепкениңди!

Анткени,

Айлап-жылдап

Акыйткан

Азаттыкка

Жетпедиңби!

Карачы,

Калпагыңдын

Калбырдай

Тешилгенин.

Карачы,

Сакалыңдын

Алганга

Чолоң тийбей

Эшилгенин.

Карачы,

Кантип айтам,

Кедейликтен

Кендирдин

Кесилгенин?!

Тур эми

Пайдасы жок,

Корулдап

Коңурукту

Кош тартпагын!

Тур эми

Айласы жок,

Өзгөгө

Өз жүгүңдү

Эч артпагын!

Ансыз да

Жериңди

Бөлүп-жарып

Талагандан,

Элиңди

Жарга такап

Камагандан,

Ал гана эмес,

Акча үчүн

"Аркаңды”

Жалагандан

Аябай

Тажап бүттүң!

Арсыздар

«Айрып салган»

Абийириңди

Аз-аздан

Аргасы жок

 "Жамап” бүттүң!

Унуттуң,

КЫРГЫЗ деген

Байыркы

Атыңды сен!

Унуттуң,

КЫРГЫЗ деген  

Азыркы

Затыңды сен!

Иштетчи

Кагылайын,

Калдайган

Башыңдагы

Акылды сен!

Жалкоолук

Жанчса дагы

Кара башың,

Токтолбой

Түртүүдөсүң,

Караңгы,

Түркөйлүктүн

Арабасын!

А бирок

Собол туулат,

Өлкөңдү

Көтөргөнгө

Өзүңдүн өзөктөгү

Угутуң

Кантип эле

Жарабасын?!

Кулагын

Асып жүрүп

Укпагандар,

Күндүзү

Басып жүрүп

Уктагандар,

Кыйкырам,

Кайра-кайра

Ойгонгула,

Көздөрүн

Ачып жүрүп

Уктагандар!

Тургула,

Ойгонгула!

Тамтыгы

Чыгып жаткан

Турмушту

Түзөтүүнү

Ойлонгула,

Ойгонгула!

Ойгонгула!!

        12.04.2003